- آل حسنویه(لِ حَ سَ یَ)
حسنویه، پسر حسین برزگانی، از سران یکی از قبایل کرد، در نیمۀ اول مائۀچهارم هجری قسمت عمده کردستان و بلاد دینور و همدان و نهاوند و قلعۀ سرماج را بتصرف خود آورد. پس از مرگ او عضدالدولۀ بویهی متصرفات او را مسخر کرد، لکن بدر پسر حسنویه را از جانب خویش در همان ناحیت حکومت داد. بدر بر اعتبار و اقتدار خود رفته رفته بیفزود تا آنجا که خلیفه باو لقب ناصرالدوله داد. پس از بدریکی از احفاد او ظاهرنام بجای او نشست لکن یک سال بیشتر در این مقام نماند و شمس الدولۀ دیلمی او را ازمقر خود براند و کمی پس از آن زمان ظاهر کشته شد.
حسنویه پسر حسین مؤسس این سلسله (348-369ه. ق.) ، ناصرالدوله بدر بن حسنویه مکنی به ابوالنجم (369-405) ، ظاهر هلال بن بدر (405-406)
حسنویه پسر حسین مؤسس این سلسله (348-369ه. ق.) ، ناصرالدوله بدر بن حسنویه مکنی به ابوالنجم (369-405) ، ظاهر هلال بن بدر (405-406)